Wat een mooie herinnering!

Ja, het was weer een super vakantie! We zijn met het gezin in een van mijn favoriete skidorpen geweest: Val Thorens! Voor mij is de perioden rond kerst en oud en nieuw een heerlijke tijd. Herinneringen aan vroeger geven mij een heel gelukkige gevoel. Dat ik dit kan doen met mijn gezin! Innerlijk geluk en positieve emotie!

 

Met mijn ouders, zus en broer op wintersport naar een bergdorp. Twee dagen in de auto zitten, hotelletje onderweg en hopen of er al sneeuw ligt. Aankomen in het dorp: alles groen. Elke dag in de krant lezen wat het weerbericht is. Naar opa en oma bellen om te vertellen hoe het gaat en of ze het weerbericht in de gaten willen houden. Elke dag naar de hemel kijken en hopen op bewolking. Met mijn vinger over de voorruit van de auto strijken in de hoop dat het gevroren heeft. En dan….. Een mooi dik pak sneeuw!! Ongelooflijk het heeft gesneeuwd! We kunnen gaan skiën. Duizend keer van dezelfde helling af: door de bomen, skileraar spelen, piste bewaker zijn en stokbrood met chocola eten als lunch! Wat een herinnering!!

 

Mijn gezin ontwaakt rond het plaatsje Beaune. We zijn 6 uur onderweg. Iedereen kijken stil om zich heen. Er worden broodjes en drinken uitgedeelt. Nog een paar uur en dan zijn we daar waar we weten dat er sneeuw ligt. Nog een stop om te tanken, wat boodschappen te doen en dan in te trekken in het chalet. Skimateriaal en passen moeten even worden opgehaald. Nog even een WhatsApp in de familiegroep met foto’s dat het er mooi is met voldoende sneeuw. Filmpje erbij van het chalet. En we kunnen de eerste tocht gaan maken over ruim 600 km aan piste! 

 

Wat een verandering! Mijn innerlijke geluk en positieve emotie worden versterkt. Wat geniet ik van dit moment!

 

P.s: ​Deze tekst is NIET nagekeken! Ondanks dat ik mijn uiterste best doe om een goed stuk te schrijven, kunnen er grammatische- en/of spelfouten in staan.  De oorzaak is mijn dyslexie. Het is voor mij onmogelijk om alles wat ik schrijf na te laten kijken. Ik hoop op uw begrip.